En tembel öğrenciyim hayat denen okulda,
Sınıfından bahçeye, buralar sen kokuyor...
Dersten, sınavdan öte; İsmin kalmış akılda,
Kalem defter koyduğum sıralar sen kokuyor...

Her sabah ki andımız, hicrinle solmaya var,
’’Varlığım varlığına armağan’’ olmaya var,
-Karatahta- yalnızca adınla dolmaya var,
Tahta ya isim veren karalar sen kokuyor...

Beden dersinde hasret bunalttı beni terden,
Ayaklarım saçına dolandı, düştüm birden!
’’Canın sağolsun’’ deyip, tekrar doğruldum yerden,
Dizimde pıhtı-pıhtı yaralar sen kokuyor...

Hayâlini köreltmek, silmek ölüm ötesi.
Formülünü keşfetmek, bilmek ilim ötesi.
Kantinde bir çay içip, gülmek zulüm ötesi;
Adı teneffüs olan aralar sen kokuyor...

Veli toplantısında öğretmenler çıldırdı,
Müdürümüz kaydımı alt sınıfa aldırdı.
Vuslat dersinde hoca son sözlüye kaldırdı,
Karnem kırıkla doldu, sorular(!) sen kokuyor...

Ali Erdinç

Ne sıcak tutar başı
Anlamı, sevinci çok mânalı
Hedefe niyetle gidende
Emeğe övgüdür kep

Alkışlar yıllar adınadır
Resimler albümlere
Özenle saklanılacaktır
İleride çocukları da katılacaktır

Bir annenin en duygusal günüdür
Evladı artık büyümüştür
Biraz buruk, biraz iştahlı
Buğuluca bakar gözleri
Süt kokulu ceylanına...
İşte o an anlar ki;
Vedaların tekrarları başlayacaktır
Bir kuş misali
Çocuklarda bir gün yuvadan uçacaktır
Boğazda yumrularla
Bebeklik resimlerinle avunmalar taçlanacaktır...