Takdir olunan anda,
Geldin fani cihana,
Ruh çıkar ten sarayı
Yıkılıp viran olur.

Su, toprak ve gazdan,
Cismin geldi meydana,
Çürüyüp yer altında,
Hâk ile yeksan olur.

Bu beden parçalanır,
bir avuç toprak kalır,
Her zerresi dağılır,
Hudutsuz meydan olur.

Anaerobik mikrop,
Cismine hücum eder,
Benliğini alırlar,
Varlığın nihan olur.

O duygu organları,
Bu meydanda toplanır,
Kalkar hepsi mezardan,
Bir baharistan olur.

Tüblâ günü o zaman,
Her mana suret alır,
Kimi bitki ve hayvan,
Kimi de insan olur.