Scorpaenidae ailesinin bir türü olan iskorpit adı Türkçeye Rum balıkçıların kullandığı Yunanca skorpidi kelimesinden geçmiştir. Kafası oldukça büyüktür hatta vücudunun neredeyse yarısını kaplar. Kafası olduğu gibi girinti çıkıntılarla doludur. Vücut renginde değişmeler gösterir. Göğsünde geniş ve yuvarlak bir yüzgeci vardır. Yüzgeçlerinin bir kısmı ise zehirlidir. Sırt yüzgeçlerinde on bir, anüs yüzgeçlerinde üç ve karın yüzgeçlerinde de bir adet zehirli dikeni vardır. Bu balık türü halk arasında çarpan adıyla anılır.
Eti oldukça lezzetli olan bu balığın dikenleri de bir o kadar zehirlidir. Dikenleri vücuda temas ettirildiğinde deride kızarma ve şişme meydana getiren bir balık türüdür. Zehir etkisi uzun süre devam edebilir. Bu hayvan tehlike anında dikenlerini kabartmaya başlar ve temas ettiği ilk yere bu dikenlerin ucunda bulanan kanaldan zehir aktarmaya başlar. İskorpit tarafından zehirlenen kişi büyük bir acı hisseder. Böyle durumlarda yapılacak ilk şey dikenin battığı yerin temiz bir bıçakla zehri emip çıkaracak şekilde kesilmesi ve zehir bitinceye kadar emilip tükürülmesidir. Ardından yara üzerine amonyak sürülerek ağrı hafifletilir.
Kıyılardan genellikle yem ile tutulması mümkün olan bir türdür. İzmarit avcılarının genellikle mevsiminde çok karşılaştığı bir balıktır. En çok yaz aylarında ve özellikle Ağustos ayında bollaşan bir balıktır. Kumluk bölgelerde daha çok bulunur. Balıkçılar genellikle bu balık türünü kırlangıç balığı ile karıştırdıkları için iğnelerine temas edildiğinde büyük acı verir. Bu balığın dört şekilde avlanması mümkündür. Bunlar; ığrıp, trol, uzatma ağları ve oltadır. En verimli avlama yöntemi olta ile avlamadır. Balık yakalandıktan sonra sudan çıkar çıkmaz büyük ağzını hemen açar, hareketsiz durur. Bu sırada hayvanın açık olan ağzına baş parmak sokularak işaret parmağıyla alt çeneden tutulur. Küt vücutlu olan balık bu şekilde kıvrılamaz ve zararsız olur. Dikenlere temas edilmezse hiçbir tehlike olmaz.