Ülkemizde annelerin çocuk yetiştirirken yaptıkları yanlışlar, aslında onların hataları değildir. Çünkü kendileri de öyle yetiştirilmişlerdir ve olaya bu dar sınırlar içinde bakarlar. Kafalarında belli bir şekil, bir şablon vardır ve çocukları bu şablona oturtmaya çalışırlar. Adeta çocukları alçıdan bir kalıba dökerek, onun şeklini almasını isterler. Ülkemizdeki annelerin en büyük hatası budur.
Türkiye’de annelerin kaçta kaçının kitap okuduğu sorusu, meseleye açıklık getirebilir. Oysa kitap okumak, son derece yararlı bir şeydir. Kitap, başkaları tarafından düşünülmüş, hissedilmiş, deneyimlenmiş şeylerin kaleme alınmasıdır. Kişiye çok farklı şeyleri öğrenme olanağı verir. Çoğu anne kitap okumadığı gibi, neden kitap okunması gerektiğine dair bir fikri bile yoktur. Fikri olan anneler ise, çalışmaktan ötürü bunu yapmazlar.
Sorunun esası, çocuğu belli bir kalıba sokmaya çalışmamaktır. Çocuk anneden ayrı bir canlıdır ve bağımsız hareket etmelidir. Ufkunun genişlemesi için, özgür bırakılmalı, uçmasına izin verilmelidir.