Hiç içmeyen, ayık olan,
Anlayamaz asla bizi.
Aşkın şerbetini içip,
Mestan olan anlar bizi.

Bu dünyanın cifesine,
Talip olan anlamaz hiç,
Yaratılış sırlarına,
Hayran olan anlar bizi.

Biz dervişler bırakmışız,
Şalımızı, fesimizi.
Varlığından soyunarak,
Üryan olan anlar bizi.

Ey Niyazi damlamızı,
Deryalara salmışız biz,
Damla nasıl anlasın ki,
Umman olan anlar bizi.