Affet NeFReT eTTim Senden .. . ..

hasret beni yordun sanma

sancım diner elbet zamanla

kimbilir belki birgün kurtulurum sonunda

o eski günlerden

o simsiyah nefessiz günlerden

hep ağlardım ben

o uyurken

hep saklandim ben

kendi dünyama

affet

nefret ettim senden

atesler söndükten sonra

artik çok geç