Ve çocuktuk imkansızlıklar içinde bile olsak mutluyduk. ( 80 Lere Yazılanlar ) Geçmişe Özlem ve Hasret Yazıları
Bazı zamanlar olur ve insan derdi neydi o eski günler diye. Şimdilerde teknolojinin elinde esir olmuş bir nesil yetişiyor. Geçmişten çok ama farklı bir nesil.
Hani her şey aynı olamaz insanlar aynı yetişemez çünkü hayat bir değişim sürecinde ilerliyor eyvallahta geçmişin güzelliklerini ve yaşanan zorluklarını da unutmak olurmu ki ?.
Yolların olmadığı çevremizde beton yığınlarının görünmediği evlerde merhaba dedik hayata. Bahçesi vardı evimizin ve ağaç görmek için yeşili görmek için parklara gitmemize gerek yoktu. Zaten yakınımızda da gidecek bir parkımız yoktu ama ihtiyacımızda yoktu. Çünkü sabahın köründe uykusundan uyanıp arkadaşın kapısına dayanan hadi gel diye arkadaşı oyuna çağıran bir nesildik.

Süslü formalarımız yoktu bizim siyah önlük kuşağının çocuklarıydık sınıfımızı ısıtmak için odun götürür, perdeleri masa örtüsünü yıkamaya evimize götürürdük.
Okul bahçesinde kol kola gibi Halis Kelebeleriz Önümüze Geleni Tekmeleriz diye oyun oynar sonra bir köşede uzun eşşek oynar belimizi sakatlardık.
Güzel günlerdi o günler her yağmur yağdığındı toprak kokusunu çeker içimize ve çamurlaşmış çoprakta çivi ile oynardık.
Ve çocuktuk imkansızlıklar içinde bile olsak mutluyduk. Çünkü bilgisayar yoktu hayatımızda, akıllı telefonlar yoktu ama sokaklar bizimdi…
Neyse ne o günler gelecek ne bizler o güne geri döneceğiz.
Ama diyorum ki şimdi ki gençler çok şanssız aslında.