|
Yeni Konu Aç Konuyu Cevapla |
LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
20 Haziran 2016, 00:01 | #1 |
Üyelik tarihi: 15 Nisan 2015 Mesajlar: 12,520 Aldığı Beğeni: 0 Beğendikleri: 0 | Maraz Bir Aşktı Bu Maraz Bir Aşktı Bu Evet, bir zamanlar aşıktım sana! Ama bu maraz bir aşktı. Meraktan ve istediğim ilgiyi bulamamaktan kaynaklanıyordu. En çokta senin kayıtsızlığından... Sadece bana değil, hayata karşı. Kendi kendime sana hamile kalmıştım. Büyütüp sancılarla doğurdum seni. Senin yokluğunu doldurdum, yokluğunu özledim, ona aşık oldum. Seni beklerken, beklentisizce beklemeyi, seni özlerken de kayıtsızlık karşısında dimdik durabilmeyi öğrendim. Seni ne kadar sevdiğimi söylerken, senden hep özür dilemeyi isterdim. Beni, benim kendisini sevdiğim şekilde sevmeyen birini, zamana meydan okuyarak herşeyden bağımsız sevmeyi sürdürmenin ne kadar zor olduğunu sana hiç anlatmadım... Bir insanı olduğu gibi kabul etmenin ne kadar imkansız durursa dursun mümkün olabileceğini öğrendim. Bunun için ne büyük bir suskunluk ve beceri harcamış olduğumu "Zaman" biliyor. [Zaman hayatımızdan hep birşeyler çalmaz mı zaten?..] Sende "zamanı değil" demekle kendinden başka hiç bir şeyden kaçmadın. Kendinden kaçtığın sürece, hiç bir zaman olgunlaşamazsın... Bende sana aşık olduğumda bundan kaçabilirdim. Ama sana olan aşkımın tadını çıkarıyorum. Benden başka kimsenin bunu seninle gerçekleştiremeyeceğini artık biliyorum. Sana benden önceki ve sonrakiler çok gündelik bir deyim oldu. Ancak aşık olabilir, o da benim eskiden olduğum gerekçeyle, meraktan... Sana duyduğum sevginin bir başlangıç ve bitiş tarihi yok, üstelik bir çerçevesi de yok. Seninle gündelik hayatımın hiç bir zamanını aşk söz konusuyken yaşamadık ve paylaşmadık. Benim heyecanlarımda, öfkelerimde, çoşkularımda sen hiç olmadın. Sen benim herkes çekildikten sonra, yorganın altına girdiğimdeki yüzümü biliyorsun. Sana hep orada rastladım. Birbirimizi hep orda tuttuk! Amaç, can sıkmak değil, sadece beni biraz daha iyi tanıman ve seni ne kadar iyi tanıdığımı anlaman. Seni böyle sevmek eskiden bana acı verirdi, artık üzülmüyorum. Seni; senin yalnızlığınla, senin boşluğunla, senin sonsuzluğunla, seni kabullenmekte zorlandığım herşeyinle seviyorum! Bunu artık yüksek sesle söyleyebileceğimi sanmıyorum. Çünkü sözlerimin anlamını, ağzımı, dilimi ve sesimi kullanarak bunu yansıtamayacağımı biliyorum!!! |
Alıntı Hızlı Cevap |
Yeni Konu Aç Konuyu Cevapla |
Bookmarks |
Seçenekler | Arama |
Stil | |
|
Forum | Günün Sözü |
Powered by vBulletin® Version 3.8.9 Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd. |