İyilik Periliginden Caydım Artık
Bir Tutam Sevgiyle Geldim Belkide Hayatta.Yeşerttim Onu Büyüdüğüm Her Gün Biraz Daha.Ve Dağıtmak İstedim Tüm Sevdiklerime Sevmeyenlerimede Hatta Tanımadıklarıma da..Acılar Yoğurduğum Zaman Bile Dört Duvar Arasında Gülümsedim Ele Karıştığımda..
Sırtımı Dayadığım Duvarlar Birer Birer Yıkıldılar..Bastığım Toprak Gün Oldu Ayağımın Altından Kaydı.Aşığı Olduğum Deniz Fırtınayla Karşılık Verdi Bana Ama Ben Arkamı Döndüğümde Unuttum Ne Olduğunu..Bütün Duvarlara Düşman Olmadım Mesela Başka Bir Duvar Bulup Yaslandım.Toprağa Yine Bastım Ayağımı Ve Dalgaların Üzerine Gittim..
Gözyaşları Biriktirdim Çoğu Zaman Yastğımın En Ücra Köşesinde Ve Sabah Olduğunda Silip Onları Hayata Devam Ettim Ve Hiçbirzaman Dertlerimden Vicdan Yapmadım.Ben çok Acılar Yaşadımda Demedim,Acılarla Olgunlaştımda Demedim.Herkesin Yaşadığı Şeyleri Yaşadım Muhakkak..Ve Gördüm İzledim Gerçekten Acıyla Tanışmış İnsanları Kendimden Çok Onlara Yüreğim Yandı..
Arkamdan Vuranlara Kapımı Açtım,Söylenen Yalanlara Yüreğimin Saf Yeriyle Baktım Olsun Dedim Varsın Söylesin Duracağı Yeri Bilir Elbet...Durmadı..Dedim Olsun Yinede Yanlış Yapmaz Harcamaz Beni Ama Yaptı..Ve Ben Yeniden Herşeye Rağmen El Uzattım Burdayım Tutun Diye Yine Herşeyimle Ama Olmadı Olamadı...Oysa Benim Bırakmam Lazımdı O Eli Oysa Benim Kaçmam Lazımdı Bucak Bucak Yalanlardan..Yapamadım Kıyamadım...Oysa Anlamalıydım Bıraktığım Gibi Kalması Gerektiğini Gittiğim Yolun Dönüşü Olmamalıydı.Değer Verenlerim Kalmalıydı Yanımda Gerisi Eski Bir Mazi Olmalıydı Yapamadım..Yaapmadığım Düşünmediğim Şeyler Üstüme Kaldı Sustum Susabildiğim Kadar.Söylenecek Onca Şeye Rağmen Hakkmı Savunacak Kadar Konuştum Herzaman..En Kötü Ben Oldum En Hain Ben İlan Edildim O Kadar Riyanın Arasından Sineye Çektim Defalarca Ve Biliyordum Haksız Olanlara Herzaman Bir Şeytan Duvarı Lazımdır Taşlayabileceği Böyle Arınacaklarını Zannederler İçindeki Yalanlardan Ama Kaçamazlar Asla Yakalar Hayat Elbet Bir Yerinden Sorar Hesabını Ben Değildim Soracak Olan Ben En Son Raddesine Kadar Şans Verenlerdenim Kaybettin..
Yeni Bir Hayata Başka Başka Duvarların olduğu Bir Şehirde Başladım Ve Geride Bıraktım Yıkılan Duvarlarımı.Deniz Kendi dalgasında Ondan da Vazgeçtim..Kapattım Kapılarımı..Geçmişte Canımı Yakan,Ne Varsa Kim Varsa Bıraktım İşte Ardımda..Anladımki İiyilik Yaramıyor Bazılarına Düşmüş Diyorlar İşte Mutsuz El Uzatılınca..Geldi Bak Yine Kendi Ayaklarıyla...Oysa Acizliğimden Değilki Bu Tarafım..Anlamadınız..En Güçlü Yerdeyim Şimdi..Gözyaşlarım kuruyalı Çok Oldu..Yeni Gülümsemeler Kattım Hayata Çoktan Unuttuğum. Ve Yeni Kimseler İyilikten Anlayan Beni Anlayan.Ama Gidene Güle Güle Demesini de Öğrendim Artık..İyilik Periliğinden Caydım Artık... 
17 Haziran 2016, 22:22
Üyelik tarihi: 15 Nisan 2015
Mesajlar: 12,520 
İyilik Periliginden Caydım Artık 
Normal
