Ve Bekle Hiç Doğmayacak Güneşimizi ( Sevgiliye Özlem ve Hasret Mektupları )
Seni anlatıyorum kendime bazen. Alıp başımı gidiyorum insanlardan uzaklara, sessizliğin ortasında baş başa kalıyorum kendimle. Kapatıyorum gözlerimi ve düşlerime misafir ediyorum seni.
Kışın en soğuk anında yazı getiriyorsun kendinle yada son veriyorsun gecenin en karanlığına güneşim oluyorsun. En hüzünlü anımda mutluluğum oluyorsun. Sonra gözlerimi açıyorum yanımda yoksun fark ediyorum üzülüyorum.

Olsun diyorum yanında yoksada sen yine sev onu diyorum kendi kendime. Ama bir zamanlar benimdin, benimleydin elin bırakmazdı ellerimi ve gözlerin ayrılmazdı gözlerimden. Bir gün gidiyorum artık dedin ve çekip gittin ardına bile bakmadan.
Sana git demek istiyordum fakat anlamıştım ki sen artık eski sen değildin, yanımda kalmaman daha iyi olacaktı. Çünkü ben her gün dünde kalan seni istediğimde canım yanacaktı. Çünkü bir daha sen eski sen olamayacaktın benim için.
Bu yüzdendir ki hadi git ardına bakma sevgili.
Ben seni özlemeye, Seni sensiz sevmeye ve sana Özlem Mektupları yazmaya devam ederim.
Kendine İyi Bak Sevgili..
Ve bekle hiç doğmayacak güneşin altında kollarımda olmayı..