http://icube.milliyet.com.tr/YeniAna...r-4376777.Jpeg


Medyaya öneriler

* Tv yayın akışlarının değiştirilmesi, eğlence programları, Yarışma ve dizilerin tercihen yayımlanmaması daha sağlıklı olacak. Doğru bilgilerin ve haberlerin ağırlığı arttırılmalı.

* Kesinliği teyit edilmeyen bilgiler yayımlanmamalı. Yanlış bilgilerin yayılması da en az belirsizlik ve bilgiye erişememe kadar kaosa neden olabilir; insanların kaygı ve öfke düzeyini arttırabilir.

* Naaş fotoğrafları ve ailelerin teşhis sürecindeki görüntüleri yayımlanmamalı.

* Çocukların fotoğrafları hiçbir şekilde yayımlanmamalı.

* Haberlerin içeriğinin sunuluş biçiminde, haberi çarpıcı kılmak adına gerçekliği dramatize eden, sansasyonel ifadelerden, manşetlerden kaçınılmalı.

* Görevinin gereği olarak bölgede emek veren muhabirler, kamuoyunun, yöre halkının ve kayıp yakınlarının duygusal durumlarını dikkate almalı, sordukları soruların kişiyi tekrar tekrar travmatize edebileceğini göz önünde bulundurmalı.

Ölüm haberi çocukara nasıl verilmeli?

* Mümkün olabiliyorsa, ölüm haberini yüz yüze ve fazla kalabalık olmayan bir ortamda, çocuğun kendini güvende hissedeceği bir yerde vermeniz daha uygun.

* Ertelemeden konuşun. Konuşurken kısa, açık, net, somut ifadeler kullanın, çocuğun yaşına ve gelişim düzeyine uygun bir dil seçin, doğanın döngüsü, bitkilerin ve hayvanların hayatlarından örnek vererek anlatmak, ölümü anlamalarına yardımcı olabilir.

* 3-4 yaş ve altı çocuklar ölümün geri dönüşü olmayan bir kayıp olduğunu algılamakta zorlanabilirler. 5-6 yaşından itibaren ölümün mutlak bir kayıp olduğunu idrak etmeye başlayabilirler.

* Çocuğa ölümü anlatırken kesinlikle “uyumak”, “uzağa gitmek”, “bir yolculuğa çıkmak” gibi ifadeler kullanmayın.

Açıklamada, toplum olarak duygu durumlarında böylesine sarsıcı ve üzücü toplumsal olayların ardından, ilk günlerde ve ilk haftalarda farklı duygu durumları yaşanabileceği uzun süre günlük hayatın gidişatını sekteye uğrattığı anda bir ruh sağlığı uzmanından yardım alınması tavsiye edildi. (NV)