Yıllardır dillere peleseng olmuş bir soru vardır: “Evlilik aşkı öldürür mü?” Bu, aslında üzerine saatlerce konuşulacak ve kişiden kişiye değişen bir yargıdır. Yani bu noktada genellemeler yapılması pek de doğru değildir.
Bir ilişkinin seyri aslında aşkın uysallaşması demektir. Ve bu da aşkın yok olmasıyla karıştırılır. Evliliğin ilk yıllarında birbirini tam anlamıyla tanımayan, bunun için çabalayan insanların ateşi aşkı canlı tutar. Çünkü karşınızdaki hala keşfedilmemiş, gizli bir denizdir sizin için. Ve bu noktada bu keşfedilmemiş denizi keşfetmek adına eşinize aldığınız mis kokulu bir çiçek, onun için hazırladığınız sürpriz bir akşam yemeği, hiç hesapta olmayan küçük bir tatil kaçamağı siz farkında olmadan aşkı canlı, ateşli tutmaya devam eder. Aslında sizin bunu gerçekleşitrmek adına özel bir çabanız yoktur tüm amacınız karşınızdakini keşfetmek, onun tam anlamıyla kendi hayatınıza dahil etmeye çalışmaktır.
Aşk işte tam da bu yüzden evet “süreli” bir kavramdır ve ilk günkü heyecanıyla yaşamaya devam edemez. Değişim gösterir, evrilir.
Düşünsenize ilk kez tattığınız bir yemek müthiş hoşunuza gitse bunu belki küçük bir çığlık atarak, beğeni sözcüklerini arka arkaya sıralayarak söylersiniz. Ancak aynı yemeği beşinci kez yerken yine aynı tadı alıyor olsanız da bunları yapmazsınız. Buna işte “alışkanlık” denir. Aşk da belli kalıplara sokulduğu için bir zaman sonra eve çiçekle gelmeyen koca, sürpriz yemek hazırlamayan kadın “aşık” kabul edilmez. Oysa durum böyle midir? Yoksa sadece aşkın rengi mi değişmiştir? Zaten bu değişimlerin sadece evlilikte değil uzun süreli ilşkilerde de yaşandığını düşünerek evliliğin aslında bir “katil” olmadığını görebilirsiniz.
Evlilik, rutinlerin olduğu bir kurumdur, tıpkı hayatın kendisi gibi. Büyüdüğünün farkına varan insanlar bir de anne baba olduktan sonra omuzlarında ağır bir yük hissederler. Artık bir anne ya da bir baba olmak düşüncesi, beraberinde maddi ve manevi birçok sorumluluğu da beraberinde getirir.
Her şeye rağmen bir evlilkte aşk ölmeye mahkum değildir. Olsa olsa kök salar, sıkı sıkı tutunur, köklerini derinlere gönderir.