Ölüm
 

Azrail sıkı tuta,
Ağlaya ana ata,
Meydana dehşet kata,
Halktan medet ermeye.

Ecelin çıka gelir,
Yüreğinde yağ erir,
Baştan aklını alır,
Bir an aman vermeye.

Elbiseni soyalar,
Gasil suyu koyalar,
Teneşirde yuyalar,
Kimse hâlin bilmeye.

Asıl yurda dönersin,
Ağaç ata binersin,
Yer altına inersin,
Artık kimse görmeye.

Birkaç gün oturalar,
İşleri bitireler,
Mirası götüreler,
Artık kimse anmaya.

Yunus, öğüdü önce,
Vermelisin kendine,
Ne söylesen gâfile,
Öğüt fayda vermeye.