Hicran
 

O tatlı bakışları, unutulmaz sözleri,
Zamanla hayâl olur, ayrılık yaman olur.
Neşelendirir bizi, gülümseyen gözleri,
Bunlarla avunuruz, hayli bir zaman olur.

Geziyoruz habersiz, sağımız solumuzdan,
Hedefteki engeller, kalkmalı yolumuzdan,
Biri bizi, kaldırsa tutarak kolumuzdan,
Sıkıntılar içinde, günümüz hicran olur.

Ayıplasalar bile, hiç kimseyi takmayız,
Gönlümüzde yaşatır, yabancıya bakmayız,
En yüce yâr olarak, dilden hiç bırakmayız,
Onu anlayan herkes, gerçek bir insan olur.

Ayrılık zindan gibi, gönüller kan ağlıyor,
Gözyaşları durmuyor, ırmak gibi çağlıyor,
Bu ayrılık ateşi, ne ciğerler dağlıyor,
Ortalık kararırsa, her yer toz duman olur.

Gece gündüz demeden, gönül onu anıyor,
Gözümüz sulanıyor, ciğerimiz yanıyor,
Hâlimizi bilmeyen, bizi deli sanıyor,
Derler bunlar çok geçmez, yıkılır viran olur.

Sevenlerin mâşuku, bilenlerin hayranı,
Gözlerin aydınlığı, gönüllerin fermanı,
Ağrılı elemlerin, yükseliyor figanı,
Bozulur bütün işler, hep karman çorman olur.

Gidilecek tek kapı, tutunulacak daldır,
Düşecek insanları, sıkı tutan bir eldir
En yüce bir emeldir, ruhlardaki temeldir,
Şifalı sohbetleri, bizlere ihsan olur.

Bir film gibi geçer, buğulu gözümüzden,
Hasretlik çizgileri, okunur yüzümüzden,
Dönemeyiz biz asla, verilen sözümüzden,
Sevilenin sevgisi, canlara canan olur.

Tarih olan anılar, hayâlde canlanıyor,
Yeniden yaşanıyor, kalb heyecanlanıyor,
Ayrılık acısından, gözümüz kanlanıyor,
Perişan hâlimize, sözleri derman olur.

Bizim gibi bir seven, dünyada yok diyoruz,
Kimse böyle sevemez, itiraf ediyoruz,
Böyle büyük bir aşkla, hedefe gidiyoruz,
Kalbler, korkunç dalgalı, koca bir umman olur.