Gerçek âşık olan kişi,
Deryalara dalan kişi,
Hep miskinlik ola işi,
Olmamalı hırs-u heva.

Kim ki izzetten geçmedi,
Âşıklığı yalan dendi,
Girdiği hiç görülmedi,
Aşk ile izzet bir eve.

Mal, mülk ve şöhretin hepsi,
Bunlar hep dünya sevgisi,
Yalan olur aşk demesi,
Kim dünya izzetin seve.

İzzet ve aşk ile dünya,
Bunlar barışmadı asla,
Gönül verme, fâni mala!
Bu âşığa değil reva.

Kimde gerçek aşk var ise,
O sığmaz hiç, yere göğe,
Nasıl girer kutsal eve,
Merkep, katır, at ve deve.

Yunus’u âşık bilme sen!
Sakın özenip gelme sen!
Yolda kalıp da ölme sen!
Gitmek zordur uzak yola.