Ayrılık acısı
 

Ayrılık acısı zordur,
Bir ateştir, kızıl kordur,
Kim ki bunu bilmiyordur,
Düşer düşman kollarına.

Bu kadehin içi dolu,
İçen ondan olur deli,
Belki sonra olur veli,
Bel bağlar hak yollarına.

Nefsine hep uyan kişi,
Gözlerinden akar yaşı,
Ters bakarak olur şaşı,
Mevla’nın has kullarına.

Kevser havuzuna dalan,
Nefsini hep düşman bilen,
Ve ölmeden önce ölen,
Konar tuba dallarına.

Sıratı çabuk geçenler,
Tuba dalında uçanlar,
Şeraben tahur içenler,
Bakmaz dünya ballarına.

Biçare Yunus neylesin?
Mevti tefekkür eylesin!
Derdini kime söylesin?
Acır bunca yıllarına.