Hak teâlâ, ilmi çok yerde övdü Kur’anda,
Resulün, ilmi emreden sözleri meydanda.

Dinimizin en büyük düşmanıdır cehalet,
Cehalet mikrobunun hastalığı, felâket!

Cehalet olan yerden, din gider dedi Nebi,
Dini seven, o halde ilmi, fenni sevmeli!

Kılıcın gölgesinde denmedi mi cennet?
Bu söz, atom güçleri için pek veciz elbet!

İslâm’ın zilletine sebep olur cehalet,
Cahillikle perişan olur bütün bir millet.

Cehalet yıkar bizi, ne din kalır, ne namus,
İslamın sinesine çöker, kapkara kâbus.

Ey, biricik düşman, seni öldürmeli evvel,
Sensin, bize kâfirleri, üstün çıkaran el!

Ey, millet, uyan cehline kurban gidiyorsun!
İslâm gericiliktir diye damga yiyorsun!

Bari Allah’tan utan, oyuncak etme dini,
Gireceksen kendin gir, topraklara leş gibi

Bu sözlerin hiçbiri, tesir etmez cahile,
Allah’tan utanmak da, olur elbet, ilimle.