Tevhidi terk etme sakın ey aziz!
Tevhid için gönlüne eyle temiz!

Her kimin tevhidi yoksa canı yok,
Canı ne ola ki onun imanı yok.

Tevhid eden diller kolay yanılmaz,
Günahkâr olsa da ateşte kalmaz.

Tevhid eden dile Hak tanık ola,
Tevhid eden gözler uyanık ola.

Tevhid edeni cehennem yakmaz,
Zebani boynuna zincirler takmaz.

Tevhid edenden kaçar şeytan-ı lain,
Tevhid eden olur şeytandan emin.

Ancak tevhid ehli doğru gidendir,
Tevhidsiz olanlar, eğri gidendir.

Tevhid yoksa boştur, bozuktur temel,
Yer gök ehli kadar kılsa da amel.

Tevhidini muhkem eyle, elde sen!
Tevhidi söyleme sade dilde sen!

Muhkem olmak diler isen tevhidin,
Tevhidi kendine muhkem ders edin!

Tevhidin muhkemse bulursun Hakkı,
Tevhidin yok ise olursun şakî.

Kimi söyler sadece tevhid adı,
Canı bilmez nicedir tevhid tadı.

Tevhid düşmanları gayet azgın olur,
Sanki leş yiyen bir kuzgun olur.

Eşrefoğlu Rumi’nin sen ey Ganî,
Can içinde muhkem et tevhidini!