Ben Bütün Yaralarımı Mutluluğun İçinden Geçerken Aldım

buse · 24 Haziran 2016, 19:15

Ben Bütün Yaralarımı Mutluluğun İçinden Geçerken Aldım

Bu gece;
kırılgan düşlerimin koynunda sabahlayacağım…
Tenimde sus(uz)luktan kurumuşelbiseleri yırtılmışöfke kanamalı Aşk sözcükleri kazılı…
Yine gri karanlıkların mürekkebine düştü kalemim…
Denize kıyısız durgun ırmaklar akıyor gözlerimden…

BEN BÜTÜN YARALARIMI MUTLULUĞUN İÇİNDEN GEÇERKEN ALDIM…

Soğuk rüzgarlar yüzümü n ağrısını içimin Maltalarına savururken;
Tutuklu adımlarla voltalıyorum yargısız hüküm giydiğim karanlıkları…
Ardımda kanlı cam kırıkları ve ıslak hüzünlerde büyütülmüş o kadar ayrılığım var ki
Suskunluğuma kilitlediğim…
Üstü çizilmemiş iri puntolu harfler duruyor gözümün önünde onarılmayı bekleyen…

ON(u)ARIYORUM…

Neresi zordu ki sevmenin;
Eğer duyulmasaydı kalbimin atışları…
Çatlarken sevimsizliğin ar damarı acemi bir işkenceci kesiliyor hayat…
Oysa yıkılması zor değildi yüreğime ördüğüm duvarın…

Kİ O DUVAR EN ÇOK KENDİ İÇİNDE YIKILMIŞTIR

Şimdi ;
Her okuduğumda kırık-dökük güncemi en çok beni vuruyor
Büyük yıkımlardan devşirdiğim içe zalim-dışa can cümlelerim…
Hangi sularda yüzdürsem kağıttan gemilerimisoğuk bir rüzgara yenik düşüyor düşlemler…

DÜŞ(T)ÜM BATTI(M) DERİNLERE

Dipteyim…
Yunus'un karnında Yusuf_ i sancılarla sabı r tespihleri çekiyorum…
Duaya açılıyor mücrim ellerim
Gecenin yarısıduvarları nda küfür yazılı odamda...
İhbar ediyorum sevda kaçakçısı duygularımı
Durmadan (d)üşüyorum geçmişin karanlıklarında. ..
Usul usul dolaşıyorum düştüğüm duvarların gerisinde…
İzi duran yaralarımdan biriktirdiğim bir baldırınınhesapsı zca çöreklendiğikıştan kalma bir ayazım şimdiüşüten…

"ZATEN BEN HİÇ BAŞEDEMEDİM Kİ
OLUMSUZ SATIRLARIN BOŞLUĞA DÜŞÜREN ÜNLEM İŞARETLERİYLE…"

Her paraf bir yanılışım
Her satır başı bir umut ve her nokta bir ölüm oldu gecenin çıldırtan sessizliğinde…

Oysa ben seni her gece duvara astığım acılarımdan süzüp bağrıma aldım…
Hüzün büyüğü gözlerine yaslanmanın ne büyük bir onur olduğunu bil(e)medin…
Artık içimin ağıtlarına dokunma ey kelepçesi hükümlü rüzgar !..
Kaç ölüm düştü tutsak günceme…
Geçmişine sövülmüş bir hükmün infazında ertelendi gülüşlerim…
Şimdi her gülüşümde yüzüm kirli…
Koşarken yırtıldım işte..

24 Haziran 2016, 19:15	#1
buse Üyelik tarihi: 15 Nisan 2015 Mesajlar: 12,520 Aldığı Beğeni: 0 Beğendikleri: 0	Ben Bütün Yaralarımı Mutluluğun İçinden Geçerken Aldım Ben Bütün Yaralarımı Mutluluğun İçinden Geçerken Aldım Bu gece; kırılgan düşlerimin koynunda sabahlayacağım… Tenimde sus(uz)luktan kurumuşelbiseleri yırtılmışöfke kanamalı Aşk sözcükleri kazılı… Yine gri karanlıkların mürekkebine düştü kalemim… Denize kıyısız durgun ırmaklar akıyor gözlerimden… BEN BÜTÜN YARALARIMI MUTLULUĞUN İÇİNDEN GEÇERKEN ALDIM… Soğuk rüzgarlar yüzümü n ağrısını içimin Maltalarına savururken; Tutuklu adımlarla voltalıyorum yargısız hüküm giydiğim karanlıkları… Ardımda kanlı cam kırıkları ve ıslak hüzünlerde büyütülmüş o kadar ayrılığım var ki Suskunluğuma kilitlediğim… Üstü çizilmemiş iri puntolu harfler duruyor gözümün önünde onarılmayı bekleyen… ON(u)ARIYORUM… Neresi zordu ki sevmenin; Eğer duyulmasaydı kalbimin atışları… Çatlarken sevimsizliğin ar damarı acemi bir işkenceci kesiliyor hayat… Oysa yıkılması zor değildi yüreğime ördüğüm duvarın… Kİ O DUVAR EN ÇOK KENDİ İÇİNDE YIKILMIŞTIR Şimdi ; Her okuduğumda kırık-dökük güncemi en çok beni vuruyor Büyük yıkımlardan devşirdiğim içe zalim-dışa can cümlelerim… Hangi sularda yüzdürsem kağıttan gemilerimisoğuk bir rüzgara yenik düşüyor düşlemler… DÜŞ(T)ÜM BATTI(M) DERİNLERE Dipteyim… Yunus'un karnında Yusuf_ i sancılarla sabı r tespihleri çekiyorum… Duaya açılıyor mücrim ellerim Gecenin yarısıduvarları nda küfür yazılı odamda... İhbar ediyorum sevda kaçakçısı duygularımı Durmadan (d)üşüyorum geçmişin karanlıklarında. .. Usul usul dolaşıyorum düştüğüm duvarların gerisinde… İzi duran yaralarımdan biriktirdiğim bir baldırınınhesapsı zca çöreklendiğikıştan kalma bir ayazım şimdiüşüten… "ZATEN BEN HİÇ BAŞEDEMEDİM Kİ OLUMSUZ SATIRLARIN BOŞLUĞA DÜŞÜREN ÜNLEM İŞARETLERİYLE…" Her paraf bir yanılışım Her satır başı bir umut ve her nokta bir ölüm oldu gecenin çıldırtan sessizliğinde… Oysa ben seni her gece duvara astığım acılarımdan süzüp bağrıma aldım… Hüzün büyüğü gözlerine yaslanmanın ne büyük bir onur olduğunu bil(e)medin… Artık içimin ağıtlarına dokunma ey kelepçesi hükümlü rüzgar !.. Kaç ölüm düştü tutsak günceme… Geçmişine sövülmüş bir hükmün infazında ertelendi gülüşlerim… Şimdi her gülüşümde yüzüm kirli… Koşarken yırtıldım işte..
	Alıntı Hızlı Cevap

Seçenekler	Arama
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder	Arama: Gelişmiş Arama Yap
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Forum	Günün Sözü
Powered by vBulletin® Version 3.8.9 Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.