Adı Özlemdi, Adı Bekleyiş.. ( Sevgiliye Özlem, Ayrılık Yazıları, Hasret Mektupları )
Adı özlemdi, adı bekleyiş, adı hasret… Uzak bir şehirdeydi, seviliyor özleniyordu. Ama bir daha gelmeyecekti . Garip ama o yokluğunda seviliyordu hiç layık olmasa bile ve sevilecektide. Uzun yıllar geçmişti gideli fakat ilk günkü gibi seviliyordu. Nasıl bir aşk diyordum bazen, neden seviyorum neden hala aklımda neden unutamadım. Sorular soruları takip ediyordu ama mantıklı bir cevap veremiyordum hiç bir soruya çünkü karşılıksız bir aşk ile sevmiştim sonu olmayacağını bilsem de. Hani birisi bırak bu aşkın sonu zaten belli dese hiç utanmadan olsun ben onu çok seviyorum o benimle olmasa da diyecek kadar istiyordum. Zamansız tanımış, zamansız yaşamış ve zamansız sevmiştim sevdanın en yasak aşkın en tutkulusunu yani seni imkansızım. Geldiğin gibi zamansız çıksan da düşlerimden hep benimle kaldı gülümseyişin.

İşte aşk budur diyordum kendi kendime. O yokken bile onu sevebilmek, o yokken bile onu yaşayabilmek ve umut etmek onun gelmesini. Bazen dilimden keşkeler dökülse de, bazen hüzünlenip alayına sayıp sövsem yağdırsamda en okkalı küfürleri ona hiç kötü konuşamadım.
Çünkü o benim yitik sevdam, O benim hasretimdi.
Şimdi iklim kuşakları ötesinde farklı zaman dilimleri ve farklı coğrafyalarda adını bile unuttuğun biri tarafından seviliyorsun…
Ve hep sevileceksin..