Teğet geçtiğimiz sevdiklerimiz, ilişkilerimiz, bedenimiz ve ruhumuzla nereye gidiyoruz? Ya da nereye kadar gidebiliriz? Kendimize dur demezsek ulaşacağımız yerin “bizim” istediğimiz yer olma olasılığı çok düşük. Nedenleri, boyutları ve sonuçları açısından farklılıklar olsa da çağımız insanının ortak sorunu bu. Çözüm: iş – özel yaşam dengesini kurabilmek .

Son dönemlerde en çok yakındığımız konu “zamansızlık!” Çok koşturuyoruz, çok çalışıyoruz ama yine de zaman yetmiyor! Yapılamayan ya da tamamlanamayan işler, yerine getirilemeyen sözler, eş-dost sitemleri…Hepsi için ortak bir özrümüz var; “Çok yoğunuz, hiçbir şeye yetişemiyoruz!” Her gün daha çok yorgunluk, her gün daha çok stres… Ve içimizde hep o yarım kalmışlık duygusu! Buna rağmen hiç kısalmayan ama hep uzayıp giden “yapılacaklar listemiz”. Ertelediklerimiz, vazgeçtiklerimiz ya da gerektiği gibi yapamadıklarımız. İlginç olan, bu tür bir koşuşturma gerekliliğine değişmez bir yasa gibi boğun eğişimiz! Öyle yoğunuz ki nereye gittiğimizi, niye bu kadar koşuşturduğumuzu kendimize sormak için bile zamanımız yok! Biz hep böyle miydik, yoksa yeni mi böyle olduk? Nedeni ne olursa olsun, yaşamlarımız artık kontrolümüzden çıktı. Oradan oraya savrulup duruyoruz.

Ekonomik, sosyal ve teknolojik gelişmeler, aile, iş ve meslek yaşamımızda çeşitli değişikliklere yol açtı. İster istemez iş yaşamımız giderek yaşamımızın daha geniş bir alanını kaplar oldu. İşler, işle ilgili konular ya da sorunlar işyerinin ve çalışma saatlerimizin sınırlarını çoktan aştı. Özel yaşam alanlarımız ve ilişkilerimiz iş sorunlarımızın tahakkümü altına girdi. Artık bir çok şeyi bir arada ve birlikte yürütmek zorundayız. Kırk parçaya bölündük. Her parçamız bir yere koşarken kendimizdeki bütünlüğü sağlamamız mümkün değil!




İş-Özel Yaşam Dengesi Programları Neden Önem Kazandı?

İş ve özel yaşam arasındaki karşılıklı bağımlılık ilişkisinin anlaşılması ve iş-özel yaşam dengesini kuramayan çalışanların şirket performansı üzerindeki olumsuz etkilerinin somut bir biçimde görülmesiyle, iş-özel yaşam dengesi konusu önem kazandı. Günümüzde çalışanların iş-özel yaşam dengesizliğine bireysel bir sorun olarak değil, iş dünyasının bir sorunu olarak bakılıyor. Şirketler bu sorunu iş-özel yaşam dengesi programları uygulamalarıyla çözmeye çalışıyorlar. Programların temel amacı, en değerli kaynak olan insan kaynağının etken yönetimiyle rekabet avantajı elde edebilmek.

SONUÇ

İnsan kaynağının etken yönetimine ilişkin arayışlar sonucunda, dünyadaki yönetim anlayış ve uygulamalarının bugün gelmiş olduğu noktanın bilinmesi son derece önemli.

İnsan kaynaklarına yönelik gelişmiş uygulamaların yaygın olduğu ülkelerden ekonomik,, sosyal ve kültürel olarak oldukça farklı bir konumda olduğumuz bir gerçek. Ancak ülkemiz gerçeklerinin farklı olması; bu gelişmelerin izlenmesi, anlaşılması ve aynı amaca ulaşmak üzere kendi koşullarımıza ve kültürümüze uygun düzenlemelerin üretilmesi ve uygulanması zorunluluğunu ortadan kaldırmıyor. Küresel rekabet ortamındayız ve Avrupa Birliği’ne uyum sürecini yaşıyoruz. Bugün rekabet ettiğimiz şirketler ya da potansiyel rakiplerimizin insan kaynağının etken yönetiminde hangi noktada olduklarını görmemiz, vizyonumuzu gelişim hedeflerimizi belirlememize ciddi katkı sağlayacaktır. Dolayısıyla, genelde dünyada ve özelde Avrupa Birliği’nde rekabet avantajı sağlamak ve sosyal sorumluluğun gereği olarak uygulanan iş – özel yaşam dengesi programlarına da bu tür bakış açısı ile bakılması ve en azından düşünsel hazırlıklara zaman ayrılması gerekmektedir.