Farkındalık, farkında olmak zamanın en küçük birimi olan “an”da olan biten her şeyin tam bir bilinçlilikle gerçekleşmesi demektir. Sen tüm farkındalığınla hazır olarak an içinde dikkatli ve tetikte olarak orada mevcutsun. Kızgınlık /öfke/saldırma dürtüsü gerçekleşirken sen orada mevcut olursan kızgınlık/öfke tohumları bir anda yeşeremez. Tüm bu yapay duygular , yok edici bozucu ve yıkıcı yapay hisler sadece sen derin uykudayken yani farkında değilken gerçekleşebilir. Sen orada o an içinde pür dikkat tüm farkındalığınla hazır bulunursan varlığında hemen bir dönüşüm olmaya başlar. Hem de evrenin hayrına bir dönüşümdür bu! çünkü sen orada tüm varlığınla farkındalıkla hazırsan , pek çok olumsuzluk sahtelik yapaylık vücut bulamaz. Günah olarak nitelendirilen tüm olgular, düşünceler ve eylemler sen farkındaysan gerçekleşemez ve hayat bulamaz. O halde tek bir günah vardır: farkında olmamak!..

Bunu en iyi açıklayacak bir hikaye var. Ta Uzakdoğu’dan…

Bir zen ustasına azılı bir hırsız gelir ve artık aydınlanmak istediğini beyan eder. Fakat gittiği her usta ondan hırsızlığı terk etmesini istemektedir ve o bunu yapamamaktadır. Eğer hırsızlık yapmasına izin verilirse diğer tüm şartları yerine getirmeye hazırdır.
Usta ona şöyle der:

-Elbette, hırsızlık senin mesleğin… Bunu icra edebilirsin. Ben seni bundan men edemem.

Hırsız buna çok sevinir ve ustaya şartlarını sorar.

Usta şöyle der:

Hırsız memnuniyetle kabul etmiş ve o gece yine bir eve hırsızlığa gitmiş. Bakmış ki bir küçük sandıkta onlarca bilezik, yüzük ve altın küpeler var. Onları sevinçle avuçlamış ve ustanın sözünü hatırlamış. Farkındalığı “an”a getirmiş ve “Şu anda ben ne yapıyorum?” diye kendi kendine sormuş. Sonra büyük bir içsel sıkıntı çekmiş. Altınları bırakıp geldiği yerden sıvışmış. Ustanın kapısına dayanmış.

Usta gülümsemiş: