Kuramlar ve Hipotezler
Kişilik Gelişimi Kuramları ve Hipotezleri Kişisel gelişim yazıları
Kişilik araştırmalarının çoğu bir kuramla başlar. Kuram, oluşumlar ya da olaylar arasındaki ilişkiye dönük, genel bir önermedir. Kuramlar, açıklama getirdikleri olaylar ya da olguların çeşidine göre değişiklik gösterir. Bazıları oldukça kapsamlıdır. Örneğin, psikologlar psikolojik rahatsızlıkların nedenleri, insanların kendilerini neden dine verdiği ya da bazı şakala*rın neden komik olarak algılandığı gibi birbirinden değişik konularda Freud’un psikanalitik kuramını kullanmışlardır. Ancak, kişilik kuram*cıları genellikle uygulama alanı daha dar olan kuramlarla çalışırlar. Ör*nek olarak, “bazı insanların başarılı olmak için diğer insanlara göre ne*den daha çok güdülenmiş oldukları” ya da “çocuğun kendisine duydu*ğu saygının derecesinin anne ve babasının davranışlarıyla olan ilişkisi” gibi konularla ilgilenirler. Freud’unki gibi geniş kapsamlı kuramları, in*san kişiliğinin doğasına dönük belirli varsayımları paylaşan daha dar kapsamlı kuramların toplamı gibi görmek de yararlı olabilir.





İyi bir kuramın en az iki özelliği olmalıdır. Öncelikle, iyi bir kuram tutumlu olmalıdır. Bilim adamları genellikle tutumluluk ilkesini gözete*rek çalışırlar; yani bir olguyu açıklayan en basit kuram, en iyi kuramdır. Bu kitapta da göreceğiniz gibi, bir davranışı açıklamak için birden fazla kuram geliştirilebilir. Kuramların bazıları, pek çok kavramı ve varsayımı içeren oldukça kapsamlı kuramlardır, bazıları ise bir olguyu basit sözcük*lerle açıklar. Hangi kuram daha iyidir? Bazen bilim adamları, vardıkları sonuçlan süslü ve esrarengiz kavramlarla aktarmaktan hoşlanıyor görün*seler de bir olguyu açıklayan iki kuramdan daha basit olanı tercih edilir.