Her yaşta çocuk, dünyaya yeni gelen kardeşini bir 'tehdit' olarak algılayabilir. Çocuk için üstesinden gelinmesi gereken bir problem olan 'yeni kardeş' sadece anne-babaların dikkati ile sorun olmak yerine keyfe dönüşebilir. Peki nasıl?
Anne-babayı uzun ya da kısa bir süre hiç kimseyle paylaşmamış olan çocuk için, dünyaya yeni gözlerini açan ve bakıma muhtaç olduğu için anne- babanın tüm ilgi ve zamanını alan bir bebek rahatsız edici olabilir. Kardeş kıskançlığı olarak adlandırılan bu durumda, anne-babalar dikkatli ve özenli davranarak bir çatışma ortamı doğmasını engelleyebilir ve büyük çocuğun rahatsızlıklarını giderebilir.
Kardeş kıskançlığı nasıl önlenir?

• Öncelikle ilk yapılması gereken, çocuğun duygularını kabul etmek ve bu duyguları ifade etmesine izin vermektir. Çocuğun duyguları eğer anne-baba tarafından doğal bulunmaz ve bu duyguları ifade şansı çocuğa verilmezse, büyük çocuk kendi içinde karmaşa yaşar ve bu duygu karmaşaları ilerleyen dönemlerde kardeş ilişkilerine sekte vurabilir.
• Dünyaya yeni gelen bebek için yapılması gereken değişiklikleri doğumdan önce yapmaya çalışmak, büyük çocuğun kıskanmasını engelleyen bir yöntemdir. Ayrıca bebek için yapılan hazırlıklara büyük çocuğu dahil etmek, çocuğun kendisine olan güvenini artıracağı gibi aidiyet duygusunu güçlendirerek kardeşini benimsemesini kolaylaştırır. Örneğin bebek için oda takımı satın alınacaksa, büyük çocuk da alış verişe götürülüp fikri alınmalı.
• Büyük çocuğun hayatında yeni gelen bebek için değişiklikler yapılmamalıdır. Örneğin büyük çocuğun odasını alıp bebek için düzenlemek, büyük çocuğa yapılan bir kötülük, kardeş ilişkilerine vurulmuş bir darbe olacaktır.
• Büyük çocuğa, gelişimine ve yaşına uygun bir şekilde, kardeşinin doğacağı anlatılır, onun duygularının önemli olduğu ve bebek geldikten sonra da aynı şekilde sevileceği söylenerek endişeleri giderilirse, büyük çocuk kendini daha rahat hisseder. Çünkü çocuklar, bu durumlarda korkularını yetişkinlere açmakta zorlanırlar.
• Yapılan en büyük hatalardan biri, bebek doğduktan sonra anne-babanın tüm ilgisini ve zamanını bebeğe yönlendirmesidir. Oysa bu dönemde büyük çocuğun da en az küçük kadar ilgi ve sevgiye ihtiyacı vardır. Bu süreç içinde anne-baba görev dağılımı yapmalıdır. Örneğin anne bebeği emzirdikten sonra babadan bebeğin gazını çıkarmasını isteyebilir ve bu zamanda büyük çocukla, onun zevk alacağı bir etkinlik yapabilir. O zaman büyük çocuk şu mesajı alacaktır: "Annem beni sevmeye devam ediyor."
• Büyük çocuğa, kardeşinin bakımı ile ilgili yaşına uygun sorumluluklar verilerek abla ya da abi rolünü benimsemesi sağlanabilir. Bebeğim altı değiştirilirken bez, krem ve benzeri ihtiyaçlar büyük çocuktan istenebilir; bebek, büyük çocuğun da yardım ve katılımıyla yıkanabilir; banyo sonrası kardeşini kremlemeye yardım etmesi istenebilir. Elbette en önemli nokta, bütün bunları büyük çocuğu zorlamadan, o bunu istediği takdirde yaptırmaktır. Eğer buna dikkat edilmezse, amacın tam tersi bir sonuç doğar.
• Gün içinde büyük çocukla sık sık sohbet edilerek, bebeğin ne kadar küçük ve bakıma muhtaç olduğu hakkında konuşulur ve kendisinin de bir zamanlar böyle olduğundan bahsedilirse, büyük çocuğun empati duygusu gelişerek kardeşine kendisini daha yakın hisseder. Özellikle büyük çocuğa, bebeklik fotoğraflarını göstermek en çok işe yarayan çözümdür.