Münafiq deyilərkən ağlımıza üzünə baxan kimi saxtakarlığı dərhal aydın ola bilən insan gəlməməlidir. Bu şəxslər xarici görünüş olaraq səmimi insanlardan fərqli olmaya bilərlər. Allah ayəsində bu şəxslərin bədən quruluşlarının gözəl, söhbətlərinin də aldadıcı ola biləcəyinə diqqət çəkir:

Belə ki, möminlərin fiziki təmizlikləri, geyim tərzləri münafiqlərin təqlid etməyə çalışdığı xüsusiyyətlər arasındadır. Bu şəkildə kənardan baxdıqda münafiqləri digər Müsəlmanlardan fiziki yöndən ayırmaq o qədər də mümkün olmaya bilər. Ancaq münafiqlər həyatlarının hər anına əks olunan mənəvi bir çirkab içindədirlər. Allah "... Artıq siz onlara arxa çevirin. Onlar həqiqətən murdardırlar..." (Tövbə surəsi, 95) ayəsi ilə bu şəxslərin vəziyyətini bildirmişdir. Allah onların "... iyrəncliklərinə iyrənclik (murdarlıq) qatıb-artırmış..."dır. (Tövbə surəsi, 125) Zehinləri davamlı olaraq pislik hazırlama, tələ qurma, xainlik, xəbislik, kin, yalan, həsəd kimi bir çox mənfiliklərlə məşğul olduğundan üzlərində də imanın nuru olmaz. Allah Quranda bu şəxslərin üzlərini "... sanki qaranlıq bir gecənin parçalarına bürünmüş kimidir" (Yunus surəsi, 27) şəklində bir nümunə ilə təsvir edir. Başqa bir ayədə münafiqlər haqqında belə bildirilir:

Möminlər isə hər zaman Allah'ın razılığını axtarıb xeyir və yaxşılıq düşündükləri üçün üzləri çox nurludur və Allah'ın bir ayəsində ifadə etdiyi kimi onların "... əlamətləri, səcdə izindən üzlərindədir..." (Fəth surəsi, 29) Başqa sözlə, münafiqlərin üzlərindəki ifadə və üzərlərindəki mənəvi çirk, möminlərin nuru ilə müqayisə edildikdə daha çox diqqət çəkir.