Bunca yıllar geldi geçti,
Bir yel esip geçmiş gibi,
Hele bana şöyle geldi,
Bir göz açıp yummuş gibi.

Bu sözüme Hak tanıktır,
Bu can gövdeye konuktur,
Bir gün gelir, çıkar gider,
Kafesten kuş uçmuş gibi.

İnsan için ne demişler?
Ekinciye benzetmişler,
Kimi biter, kimi yiter,
Yere tohum saçmış gibi.

Bu dünyada bir nesneye,
Yanar içim, göynür özüm.
Henüz gençken ölenlere,
Gök ekini biçmiş gibi.

Bir hastaya vardın ise,
Bir içim su verdin ise,
Yarın anda sana gele,
Hak şerbetin içmiş gibi.

Bir yoksulu gördün ise,
Eski bir şey verdin ise,
Yarın elbet karşı gele,
Yeni kaftan biçmiş gibi.

Yunus Emre bu dünyada,
İki kişi kalır derler.
Meğer Hızır, İlyas ola,
Âb-ı hayat içmiş gibi.