Mal mülk hırsı ile düşersin derde,
Nedir bu telaşın, ey insanoğlu?
Kaçılmaz ecelden, bulur her yerde,
Seni de yakalar, bil insanoğlu.

Çalışmaz, hazıra niçin konarsın?
Ölümü düşünmez, gülüp oynarsın!
Küfürle ölürsen elbet yanarsın,
Gel artık gafleti at insanoğlu!

Ölümünü konu komşu duyarlar,
Nazik bedenini tutup soyarlar,
Issız ve karanlık kabre koyarlar,
Bunlardan bir ibret al insanoğlu!

Dil ilimler saçar, amelden uzak,
Gönül kirli kalmış, dışı ise pak,
Kötü huydur, elde kusur aramak,
Kendi kusuruna, bak insanoğlu.

Kavuş ilim, amel, bir de ihlâsa,
Hemen başlamalı bekleme daha,
Amelsiz ilimden bekleme fayda!
Bu fani dünyadan, geç insanoğlu!

Mevla’mız namazı bize emretti
Tembel olma artık, bırak gafleti,
Dine uymak için göster gayreti
Çileyi bağrına, bas insanoğlu!

Kanaat eyle ki bulasın rahmet,
Nimet için insan çekmeli zahmet,
Huzur istersen hasedi terk et!
Her çeşit günahtan kaç insanoğlu!

İnsanın artmalı her gün bilgisi,
Yerleşsin kalbine Allah sevgisi,
Elbet boş söz olur bundan gayrisi,
Uzun etme lafı, kes insanoğlu!