Bir zaman bir köye vardım,
O köyü yapılır gördüm,
Ben de köy ile yapıldım,
Taş ve toprak arasında.

Köyden köye ok atarlar,
Gelir ciğere batarlar,
Ârif sözünü satarlar,
O köyümün pazarında.

Ameleler taş yonarlar,
Yontup ustaya sunarlar,
Çalabın ismin anarlar,
O taşın her parçasında.

O köy dediğim gönüldür,
Çiftlik ve saray değildir,
Aşığın kanı sebildir,
O köyümün kenarında.

Bunu ârif olan anlar,
Cahil bilmez hemen tanlar,
Hacı Bayram kendi banlar,
O köyün minaresinde.