Gənc rəssam Səadət Məmmədovanın Style.az saytına müsahibəsi

-Səadət, sizi daha yaxından tanımaq istərdik.
Məmmədova Səadət Şamil qızı. 20 yaşım var. Azərbaycan Dövlət İqtisad Universitetində təhsil alıram.
-Rəssamlığa nə vaxtdan başlamısınız?
7-8 yaşımdan rəsmlə məşğul olmuşam. Ailəmdə, məndə həmişə xobbi olaraq görürdük bunu.
-Seçdiyiniz peşənin həvəskarısınız, yoxsa işləmək fikriniz var?
Həm həvəskar rəssamam, həmdə işləyirəm. Rəssamların daxili həqiqətində digərlərindən çox fərqli olur. Məsələn mən Kənardan hamı kimi deyil və çox vaxt bunu ətrafımdakılarla bölüşmürəm. Hər kəsin özündə, içində kiçik bir dünyası var. Amma mənim içimdəki dünya isə çox-çox böyükdür. Belə olduqda, dəqiq bir qərar vermək çox çətindir. Bu əl qabiliyyətidir və daxildən gələn bir həvəsdir. Nəyi, nə vaxt, necə çəkəciyimi məndə bilmirəm. Birdə gördn 3 ay şəkil çəkmirəm. Amma gecə yuxudan oyanıb yeni rəsmə başladığımda çox olub.


-Sifarişlər qəbul edərək işləyirsiniz, yoxsa ürəyinizdən keçəni həkk edirsiniz ?
Bəli sifariş qəbul edirəm, yəni edirdim. 2 ay öncəyə qədər. Bununla yanaşı sevdiyim, bəyəndiyim obrazlarıda çəkməyi xoşlayıram. Amma hər ikisini eyni vaxtda etmək olmur. Bir müddət ancaq sifariş rəsmləri qəbul etdim. Ama indi yeni planlarımı həyata keçirtmək üçün özümə vaxt ayırıram.
-Bu günə qədər əl işlərinizdən nəsə satmısınız?
Bəli çox satılıb rəsmlərimdən. Çox üzülərək satdıqlarımda olub. Heç satmaq istəməyib özümə saxladıqlarımda olub. Amma satılan rəsmlər mənim üçün bir fəxrdir. Çünki, mənim əl işim başqasının evində asılı olur. Kimlərsə artıq həmin rəsmə mənim gözümdən baxmağa başlayır, özünküləşdirir. Bu çox gözəl hissdir.
-Bir əsəri ərsəyə gətirmək üçün nə qədər zaman lazımdır?
Bir rəsm üçün 5-6 gün. Sifarişlərə 3 gündə bəs edir. Hətta 1 günə çəkdiyim rəsm var. Təxmini dayanmadan 17 saat işləmişəm üzərində. Bu nənəmin şəkili olub.


-Razı qaldığınız ilk işiniz hansıdır?
Razı qaldığım ilk işim Sürəyyadı. Adını xalamoğulu qoyub. Oxuduğu kitabdakı obrazın adı idi. Rayonda çəkdiyim bir rəsmdir. Ətrafımda xoş əhval-ruhiyyəli insanlar olanda o işdə yaxşı alınır. Əslində hər sənət kimi bu sənətdə sənətkarın güzgüsüdür. Mənim əhval-ruhiyyəm həmin rəsmə əks olunur.
-İş prosesində sənin üçün daha vacib nədir, nəyə daha çox diqqət yetirirsən?
İş prosesində mənim üçün ən vacib olan şey dəqiqlikdir. Mən ancaq portret çəkirəm. Və bu elə bir işdir ki, çox çətindir. Oxşatmaq, cizgiləri tam işləmək. İndi kiminsə fotoaparat ilə şəkilini çəkirsən deyir birdə çək yaxşı düşməyib. Onda qalsın ki, hər cizgisi, hər xəttiəl işi olsun. Amma Şükürlər olsun ki, bu məndə pis alınmır. Bu dəqiqlikdə sakitlikdən irəli gəlir. Evdə səs olduqda, kənar şəxs olanda çəkə bilmirəm. Yerimi dəyişəndə çəkə bilmirəm, əhvalım pis olanda çəkə bilmirəm. Bəziləri bu səbəbləri mənasız qəbul edə bilər, amma mənim üçün bu belədir. Və ən vacib ünsür musiqidir. Bir rəssamdan karandaşını, vərəqini alın çəkə bilməz. Amma məndə bu ləvazimatlar olsada musiqini alsanız mən onda çəkə bilmərəm. Bu ruh ilə əlaqəlidir. Ruhun qidası musiqidir.



-Gələcək üçün planların?
Yeni sərgi açmaq istəyərəm. Bunun üçün mənə uzun vaxt lazımdır.
-Səncə Azərbaycanda gənc rəssamlarda nə daha çox çatışmır?
Suallarınız çox gözəldir. Fikirlərimi hər tərəfli anlatmağa imkan verir. Bunun üçündə təşəkkür edirəm. Azərbaycandakı gənc rəssamlarda ilk səhv budur ki, öz dəstixəttləri yoxdur. Azərbaycanda çox yaxşı nümunəvi rəssamlar var. Mənim dediyim rəssamlar gənc həvəskar rəssamlardır. Onlar kiminsə yolu ilə davam edirlər. Əsasəndə onları öyrədən müəllimlərin. Mən bu cəhətdən çox şanslıyam. Mənim müəllimim həmişə öz yolumdan getməyi məsləhət görüb. Başqa müəllimlərdəndə dərs almışam. Amma çox az. Çünki 2 dərsdən artıq dayana bilməmişəm. Onların "çəkdirmək" istədiklərini mən çəkməmişəm. Gənc, həvəskar rəssamların ikinci səhvi isə odur ki, göz, ağız, burun çəkməklə portret çəkdim deyirlər. Bu hamıya aid deyil. Yenidə deyirəm "gənc, həvəskar rəssamlar". Mən şəkli çəkməmişdən əvvəl həmin adamın fotosuna sakit şəkildə 1 saat baxıram. Onun cizgilərini tanımağa, əzbərləməyə çalışıram. Ta ki, gözümü yumanda həmin insanı canlı hərəkət edirmiş kimi görənə qədər. Sonra çəkmək çox asan olur.




-İlk sərginiz haqqında danışaq bir az...
İlk sərgim çox uğurlu keçmişdir. Mən çox narahat idim az adam gələr deyə. Amma sonra özümdə inana bilməmişdim. 2 gün ərzində 280 nəfər gəlmişdi. Bu ilk sərgi üçün ümumiyyətlə bir sərgi üçün çox yaxşı göstəricidir. Orada ki, rəsmlər əslində sərgi açmaq məqsədi ilə çəkdiklərim deyildi. Sonradan qərar verdimki sərgi açım.
-Növbəti sərgi haqda düşünürsünüz?
Bəli düşünürəm. Noyabr ayında işləməyə başlayacam sərgi üçün və təxmini 1 il kimi davam edəcək.