Özellikle kahvaltıların severek tüketilen yiyeceklerinden krep kaygana, akıtma ve cızlama isimleri ile de bilinir. Oldukça doyurucudur. Bununla birlikte bir o kadar da lezzetlidir. Tatlı veya tuzlu şekilde tüketilebildiği için her damak tadına uyar. Yapımı da oldukça basit olan krep farklı ürünlerle zenginleştirilebilir.
Kahvaltılık Krep - 2 adet yumurta
- 2 su bardağı un
- 1 su bardağı süt
- 1 su bardağı su
- 1 çay kaşığı tuz
Hazırlanışı: Geniş bir kaba alınan un ve süt çırpılır. Unun topaklanmamasına dikkat edilmelidir. Ardından ılık su ve yumurtalar eklenerek yeniden çırpılır. Elde edilen karışımın kıvamı kek hamurundan daha cıvık olmalıdır.
Hazırlanan karışımı pişirmek için tereyağı, zeytinyağı veya ayçiçek yağı kullanılabilir. Tavaya yağ ilave edilip ısınması beklenir. Yağın miktarı bir çay kaşığını geçmemelidir. Ardından bir kepçe krep karışımı tavaya dökülür. Tava ile yuvarlak hareketler yapılarak krep karışımının eşit olarak yayılması sağlanır. Başlangıç aşamasında krep tamamen tavaya yapışır. Ancak yeteri kadar piştiğinde kendiliğinden kolaylıkla ayrılacaktır. Bir tarafı tamamen piştikten sonra krebin diğer tarafı çevrilmeli ve pişmesi sağlanmalıdır. Ortalama bir krebin pişirilmesi beş dakika sürer.
Krep yaparken dikkat edilmesi gereken bazı noktalar vardır. Yapımı oldukça pratiktir. Ancak büyük oranda deneyim ister. Tavanın büyüklüğüne göre tavaya koyulacak olan karışım miktarı, pişme süresi ve çevirme zamanı gibi noktalar zaman içerisinde öğrenilir. Bu nedenle her şey tarife uygun olsa dahi ilk denemeler de başarısızlık yaşanması normaldir.
Dikkat edilmesi gereken en önemli noktalardan birisi de karışımın iyi çırpılmasıdır. İyi çırpılmayan krep karışımında un topakları kalır. Bu topaklar pişme aşamasında pürüzsüz bir krep elde edilmesini engeller. Krep yapımında bir diğer önemli nokta da pişirme süresidir. Krep kızaran ve tamamen pişen bir yiyecek değildir. Cıvıklığı gidip kısmen sarardığında alınması uygundur. Fransız aşçılar krebi ateş üzerinde ortalama bir dakika tutmanın yeterli olduğu görüşündedir. Ancak Türk mutfağında bu süre kısmen daha uzundur.